popędu
Encyklopedia PWN
dramatopisarz francuski, pochodzenia rumuńskiego.
kinezy
biol. ruchliwość lokomotoryczna zwierząt, a także bezwarunkowo-odruchowe (a więc wrodzone) reakcje lokomotoryczne swobodnie poruszających się drobnych organizmów (Prokaryota) niezorientowane względem źródła prostego, nieupostaciowanego i bezkierunkowego zewn. bodźca;
[gr.],
psychol. jednoczesne występowanie sprzecznych lub wzajemnie wykluczających się impulsów, pragnień lub niemożliwych do pogodzenia reakcji;
logoterapia
zainicjowana przez V. Frankla szkoła psychoterapii uznająca za jedno z gł. źródeł nerwic poczucie bezsensu życia;
[gr. lógos ‘sens’, terapeíā ‘leczenie’],
biol. sformułowane przez K.Z. Lorenza 2 prawidłowości: zasada podwójnej kwantyfikacji i reguła związana z terytorializmem — gotowość do walki danego zwierzęcia jest najwyższa w najlepiej mu znanym miejscu, w centrum jego terytorium i zmniejsza się, im bardziej dany osobnik oddala się od środka;
